Σπινθηρογράφημα αιματώσεως μυοκαρδίου

Tο σπινθηρογράφημα μυοκαρδίου είναι μια απεικονιστική τεχνική με την οποία ελέγχεται η αιμάτωση του καρδιακού μυός. Πρόκειται για εξέταση αντίστοιχη της δοκιμασίας κοπώσεως είναι όμως πολύ πιο αξιόπιστη και μας δίνει περισσότερες πληροφορίες όσον αφορά την αιμάτωση της καρδιάς. Χρησιμοποιείται όταν κάποιος δεν μπορεί να υποβληθεί στην απλή δοκιμασία κοπώσεως λόγω κινητικών προβλημάτων ή λόγω ηλεκτροκαρδιογραφικών αλλοιώσεων, ή όταν το απλό τεστ κοπώσεως δίνει αμφίσημα αποτελέσματα. Στα μειονεκτήματα της είναι η πρόσληψη ακτινοβολίας από μέρους του εξεταζόμενου και η σχετικά χρονοβόρα διαδικασία.

Τις περισσότερες φορές πραγματοποιείται σε συνδυασμό με δοκιμασία κοπώσεως σε κυλιόμενο τάπητα. Σε ασθενείς που για οποιοδήποτε λόγο δεν μπορούν να υποβληθούν σε σωματική άσκηση, η κόπωση γίνεται με φαρμακολογικούς παράγοντες όπως η διπυριδαμόλη, η αδενοσίνη και η δοβουταμίνη.

Κατά τη διάρκεια της δοκιμασίας κοπώσεως και για μερικά λεπτά μετά, γίνεται συνεχής παρακολούθηση του ηλεκτροκαρδιογραφήματος και συχνή μέτρηση της αρτηριακής πιέσεως. Με το πέρας της άσκησης, μια μικρή ποσότητα ραδιενεργός ουσίας χορηγείται ενδοφλεβίως. H συχνότερη χρησιμοποιούμενη ραδιενεργός ουσία είναι το θάλλιο-201, ενίοτε όμως χρησιμοποιούνται παράγωγα του τεχνητίου.

Μετά τη χορήγηση του ραδιοϊσοτόπου, ο ασθενής ξαπλώνει σε ειδικό κρεβάτι κάτω από μια γ-κάμερα. Το θάλλιο αναμειγνύεται με το αίμα, πηγαίνει στις στεφανιαίες αρτηρίες (τα αγγεία που αιματώνουν την καρδιά) και μπαίνει στα κύτταρα του καρδιακού μυός. 

Η λήψη της πρώτης ομάδας εικόνων γίνεται αμέσως μετά τη δοκιμασία κοπώσεως. Η πρώτη ομάδα εικόνων δείχνει την αιμάτωση της καρδιάς κατά την άσκηση. Συνήθως είναι απαραίτητα δεύτερη λήψη εικόνων μετά από 2 έως 3 ώρες. Η δεύτερη ομάδα εικόνων δείχνει την αιμάτωση της καρδιάς σε κατάσταση ηρεμίας.

Από την αντιπαραβολή της αιματώσεως του μυοκαρδίου σε άσκηση και ηρεμία εξάγεται το πόρισμα.